मनातली कविता
मनातली कविता
मनातल्या त्या कवितेची
जेव्हा मी तिची आळवणी करते
तेव्हा ती कधी येतच नाही
आणि ऐन झोपेच्या वक्ताला
हिचा पायरव ऐकू येई
कधी येते लडिवाळे
वाजवीत घुंगुरवाळे
छुम छुम करतं नाद
घालते मनाला साद
हसते रुसते लाडीक गाते
शैशवा अपुले इथे सोडते
होऊनी नवउन्मेषा
प्रियाकडे ती आपल्या जाते
मग होते ती लेकुरवाळी
भाषामृत पाजते पिलांना
कित्येक कवी मग जन्मा येती
आणि प्रसविती कविता नाना
आयुष्याच्या संध्याकाळी
आगतिक होते कातर वेळी
सुखदुःखाचे घेऊन ओझे
निघते अनंताच्या प्रवासाला
आयुष्याच्या टप्प्यावरती
पुन्हा पुन्हा ती भेटत राही
जसे वाटते मनास अपुल्या
तसेच मग ती रूपडे घेई
कधी बहरते कधी मोहरते
कधी हसविते कधी रडविते
ही तर सारी रूपे तिची
मनातल्या त्या कवितेची
ं