उपकार..

      साऱ्या दुनियेचं करुनी भलं

     माझं मात्र झालं सारच वाटोळं ,

     नातीगोती जपली जीवाच्या पल्याड

     मोठ्यामनानं दान सारच केलं .

स्वार्थ नाही पाहिला कधीच कुठं

झालो भिकारी करून मन मोठं ,

झालो कंगाल,पहावेनात हाल

गणगोत सारच, दूर आज झाल .

     खूप केली लोकांवर,दया अन् माया

     तेच आज सारे लागले दूर जाया ,

     होते सारे माझे,कोणीच आज नाही

     कळंलं आज कोणी कुणाचं नाही.

ठेवावा कसा कुणावर भरोसा

इमान जप स्वार्थी माणसा ,

आले दूःख दाटून, ढाळीतो अश्रू

तुमचे हे उपकार,कसे मी विसरु...!