उपकार संतांचे

विठ्ठल रुक्मिणी पोटी । जन्मले ते आम्हासाठी।।

केली कामगिरी मोठी । उपकार संतांचे ।।१।।

निवृत्तीनाथ हुशार । सोपानदेव ही थोर।।

महाज्ञानी ज्ञानेश्वर । बोल खरे मूक्ताचे ।।२।।

कर्मटानी त्या छळले । दुःख सारे ते गिळले।।

जगाला साऱ्या कळले । मोल वेगळे त्यांचे ।।३।।

आश्र्चर्य ते मोठे किती । रेडा ही वेद बोलती।।

चालविल्या त्यांनी भिंती । ज्ञान ज्ञानदेवांचे ।।४।।

छोटी बहिण मुक्ताई । ज्ञानदेवां ज्ञान देई।।

कशी व्हावी उतराई । दंडवत आमचे ।।५।।

घेऊ संत शिकवण । होई जगाचे कल्याण।।

कशे फिटतील ॠण । थोर सर्व संतांचे ।।६।।

संतांचिया पायी सारे । माथा टेकवू चला रे ।।

पसायदान ते खरे । आम्ही आठवायचे..