ती कळ खोल रुजली
ती कळ खोल रुजली
काळोख दाटला का अंतरी
धुसर जाहल्या दिशा चारी
अनामिक हुरहुर का मनी
आभासिक सल रुजते उरी
उगीचच भास होतात उरी
आत खोलवर रुजतात दरी
काळजास घाव घालुनी
ममत्व का रुसले अंतरी
दुरावली मायेची सावली
पोरकी झाली छबी बिचारी
इवल्याशा पापणीत अश्रुनी
थैमान वादळी वसली काहुरी
सांग कशी थोपवू मनाला
कुठून खोट करु सत्याला
उगाचच भास हे होतात
कळा खोलवर रुजतात
आज राहुनी आसवे येतात
ना जाणे का दु:ख सलतात
भास ते खरे ही होतात
मनास दुःखाच्या दरीत लोटतात
आजची उषा ना भावली
कोणा अयुष्यात रात्र झाली
सल ती जाणली मी मनी
ती कळ खोलवर रुजली