ते ३० दिवस

उशीर झाला म्हणून काय झाले 

अजून वेळ आहे . . 

डबडबलेले डोळे पुन्हा ओघळले

ती सायंकाळ आठवण आहे. . 

फडफड पापणी काही सांगत होती

दुर दुर माणस जात होती. .

अंधकारमय जीवनात मेैत्रीची साथ होती

पडलो तरी ऊठवण्याची ताकद होती. .

जागुन निघाल्या त्या ३० राती आठवणीच्या तिमीरावर

काटा अंगावरी शहरला अन अश्रु किनार्‍यांवर . .

दोष हा कोनाचा तर आजाराचा की माणसांचा

न उमगला ना कळला शेवटच्या घटीकांचा . .

शुन्य झाली बाकी तेव्हा उत्तर मिळाले

निचपणा मानसांचा भाजक म्हणुन जुळाला. .

शोधतो आहे मी जीवनाचा सार

सारासार विचार केला तेव्हा कळल खुप आहे काम. .

पडलो तडफडलो झगडलो तरी हार नाही मानत

अखेरच्या श्वासापर्यंत तुच राहील स्मरणात. .

कुठ चुकलो माखलो तर देवा मला माफ कर

जीवनाच्या प्रवासात कठीन प्रसंग दुर कर. .

खुप वागलो चांगला म्हणुन कोन दु:ख वाटुन घेत नाही

पुरत काय ऊरत काय ते कधी कळत नाही. .

संपले ३० दिवस तुझ्या मरणाच्या काचोळ्यावर

सात तारिख तुझी साथ कधी अग्नीच्या विस्तवावर. .

आठवांचे आसू दररोज ढाळतो आहे

पूर्णविराम आज देतो आहे . . .