स्वर्ग लोकांहूनी आले हे अभंग
स्वर्ग लोकांहूनी आले हे अभंग
स्वर्ग लोकांहूनी आले हे अभंग । धाडियले सांग तुम्हांलागी ॥१॥
नित्यनेमे यांसी पढतां प्रतापें । जळतील पापे जन्मांतरीची ॥२॥
तया मागे पुढे रक्षी नारायण । मांदिल्या निर्वाण उडी घाली ॥३॥
बुद्धिचा पालट नासेल कुमती । होईल सदभक्ति येणे पंथे ॥४॥
सदभक्ति झालिया सहज साक्षात्कार । होईल उध्दार पूर्वजांचा ॥५॥
साधतील येणे इहपरलोक । सत्य सत्य भाक माझी तुम्हां ॥६॥
परोपकारासाठी सांगीतले देवा । प्रासादिक मेवा ग्रहण करा ॥७॥
येणे भवव्यवथा जाईल तुमची । सख्या विठ्ठलाची आण मज ॥८॥
टाळ आणि कंथा धाडिली निशाणी । घ्यारे ओळखोनी सज्जन हो ॥९॥
माझे दंडवत तुम्हा सर्व लोकां । देहा सहित तुका वैकुंठासी ॥१०॥