स्वप्नातील अनोखी प्रीत

शब्द ते अबोल होते ,

नात्यात सर्व गुंग होते

डोळ्यांची भाषा पुरेशी होती,

त्यात अनोखे प्रित होती .

सत्यातही स्वप्न दिसे ,

स्पर्शुनी जाता मोरपिसे ,

अलगद मनही फुले ,

कळत नकळत होत असे.

वेगळाच होता तो गारवा ,

जीवनातील स्वप्नांचा झोका.

झोका उंच उंच उडे,

काय सांगू कसे सांगू ?

कारण शब्द ते अबोल होते.