स्मृतीगंध
स्मृतीगंध
वेदना होई माझ्या मना
हरवला माझा आधार
कोसळले आज छत्र माझे
आजी तुझा सुटला हात
बरी होऊन येशील घरी
खात्री होती ग मला मनी
डॉक्टर ही म्हणत होते
सुधारते आहे तुझी प्रकृती
का तरी नियती फिरली
झाली सगळीच राख
कुठे शोधू आता तुला
दे ना आजी पुन्हा तू साद
घराला अजून गरज तुझी
ये ना परतुनी तू ग आजी
सहन होत नाही तुझं जाणं
आम्हाला असं पोरकं करणं