प्रवास

विवंचनेच गाठोडे घेऊन 

रानावाटेतून जुन्या नव्या 

पायावाटांना तुडवत तुडवत

आसपासच्या मौनात असलेल्या झाडांशी

एकटाच बडबडत निघालोय

डोक्यात हिशोबांच्या आकड्याशी

खेळत खेळत इथंवर आलोय

जगण्याचे संदर्भ या तिथल्याच

चिमण्याच्या चिवचिवाटात शोधतोय

पापण्यातल्या अश्रूचा भार सोसत

आणि सोसलेल्या त्या मरणप्राय

यातनाची अवशेष काळजात कोबून पुढं पुढं चाललोय

भोवतालच्या द-या, ती किर्र जंगल आणि असंच बरंच काहीबाहीच्या

या सा-या भुगोलाच्या पसा-यात

ते लपवलेले जखमांचे व्रणही

त्या विवंचेनेच्या गाठोठ्यांपेक्षाही

वजनदार वाटू लागलेत आताशा

या सा-यात पुन्हा एकदा 

त्या अस्ताव्यस्त वर्तमानाच्या क्षितिजावर तो विखुरलेला तो पुर्वेचा सूर्य उगावला

आणि मी पुन्हा त्या रानवाटेशी पायवाटेशी

पुन्हा त्या मौनातल्या झाडाशी

संवाद करत करत मुक्कामाच्या ठिकाण गाठण्यासाठी पुढं जात राहिलो