प्रेम असं

मी अजानुबाहु असलो ना 

तरी मी नाही तुला कवेत घेऊ शकत...

तुझ्या पापण्यांच्या आड 

लक्ष नक्षत्रांचं टिपूर चांदणं, 

आणि मी कायम अंधारकोपरा !

मोगऱ्याची साडी नेसून तू येतेस...

आपादमस्तक सुगंधित होऊन !

मी उन्हातान्हातला गुलमोहर....

मला फक्त एकदा कवेत घेशील ?

मलाही व्हायचंय तुझ्यासारखं !

तुझ्या पावलांना लक्ष गुलाबापाकळ्या ...

आणि माझ्या टाचाच भेगाळलेल्या !

मला ओंजळीत झेलून घ्यायचेत

तुझ्या केसांवरून ओघळणारे दवाचे थेंब !

तुझ्या केसांतून झिरपणारा गंध

साठवून ठेवायचाय मनाच्या कुपीत...

मला फक्त एकदा कवेत घेशील ?

तुझ्या मनाच्या नितळ आकाशात

मनसोक्त हिंडायचंय मला..पंख पसरून !

अगदी जवळून पहायचेत तिथे दाटलेले कृष्णमेघ

तुझ्या श्वासाच्या मल्हारात मला सचैल व्हायचंय

मला फक्त एकदा फक्त एकदा कवेत घेशील ?