प्राण निसटला...
प्राण निसटला...
ओल्या पावसाचा थेंब कोरडा
मनच्या मातीत मिसळून गेला
जागा करून अंतरीचा सागर
लाट बनूनी उसळून गेला
सुके अश्रू नकळत
पापणीचे किनारे भिजवून गेले
रूप देखणे त्या दृश्याचे
मनात भावना थिजवून गेले
श्वास क्षणभर विसावलेला
कैदीतून श्वासाच्या सुटला
परतण्याची त्याच्या वाट पाहता
देहातून मग प्राण निसटला.