मी बालकामगार बोलतोय

काय देवा जिणं आलं, मला कष्टाला 

रम्य कसलं आलंय, बालपण माझं करपलं   (1)

उठल्याउठल्या कपड्यांचा, ढीग मला खुणावतो.

जरा काम थांबताच, मालक दरडावतो.  (2)

खणखणाट भांड्यांचा , चुकून कपबशी फुटे.

डोळे वटिरी मालक , वर पैसेही कापे.    (3)

बालकामगार कायदा , पुस्तकांतच रहातो.

कमनशिबी एखादा , कामातच अडकतो.  (4)

बालकामगार नाहीत , पाटी झळकते डौलात.

अकालीच मी प्रौढ , का रे असे नशिबात? (5)

ना पुस्तकातल्या गोष्टी , ना परी राणी आकाशात.

माझा आपला हुंदका , अडकतो घशात.  (6)

मला वाटते खेळावे , मौज करावी हुंदडावे.

बाबांनी लाड करावे, आईने कुशीत घ्यावे.(7)

अशी माझी दिवास्वप्नं, स्वप्नंच रहातात.

परिस्थितीचे चटके, मनाला पोळतात . (8)  

विटेवरच्या पंढरीराया, धाव घे माझ्यासाठी.

कधी येशील कृष्णा, मला सोडवण्यासाठी?   (9)

अशी माझी व्यथा , पाणावले ना डोळे !!

माझ्यासाठी कराल का काही, तुम्ही आगळेवेगळे ? (10)