माझे गाव
माझे गाव
चहूदिशांनी वेढल्या पर्वतरांगा
हिरवी शिवार डोलतात भूवरी
निसर्ग देवतेच्या पावन कुशीत
माझे गाव वसले चंद्रभागा तिरी
उजळून येते सूर्यासंगे सोनेरी पहाट
गावास जागविते वासुदेवाची स्वारी
पायवाटा जागती, येती पाखरे आकाशी
सुंदर रांगोळीची नक्षी शोभे घरीदारी
घुंगरांच्या आवाजात बैलजोडी धावे
बळीराजाचा भार घेऊनी खांद्यावरी
गोठ्यात हंबरते गाय बघून वासरी
झरा वात्सल्याचा भरुनी येई उरी
गावात मान सन्मान सान थोरास
सण उत्सव करीती प्रेमाने साजरी
एकोप्याने गावकरी आनंदाने नांदती
माया सर्वांनाच लावती जीवापरी
लेक पाहे वाट सणावाराला भावाची
जीव तिचा व्याकुळ येण्यास माहेरी
हर्षित होई मन गाव दिसता दुरुनच
माझ्या गावाची ओढच असे न्यारी
आज मात्र गावाची दशाच बदलली
कितिक कुटुंबे आता बनली शहरी
झाले ओसाड भयाण आज माझे गाव
नांदेल कधी देवा आता इथे पंढरी ?