किनारा

दर्यावर्दी मी खलाशी

बेदरकार जगतो

लाटांच्या तांडवावरी

सुखेनैव विहरतो

वारा वादळ असती

आमचे सखेसोबती

दीपस्तंभ दिशा दावी

नेई किना-यावरी

रोज किनारा खुणवी

मला सफर पुढची

साग-यातल्या जीवनी

मज आस क्षितीजाची

जीवननौकेचे सुकाणू

जगदनियंत्या हाती

जीवनसागरी लोटूनी

तोच किनारा दाखवी

प्रवासात ना ठाऊक

किती वारा नि वादळे

सदा आनंदी राहूनी

नित मार्ग आक्रमणे

आखीवरेखीव जीणे

मजला नच आवडे

वेगवेगळी आव्हाने

पेलतचि विहरणे

पूर्वसंचितानुसारे

नाव येई किनाऱ्यासी

जीवनार्थ उलगडे

सार्थकता मन्मानसी