काठी म्हातारपणाची
काठी म्हातारपणाची
अशी वेळ येऊ नये
कधी काळी कुणावर
दृश्य डोळ्याने पाहता
अश्रू होती अनावर
पदरात दोन मुले
आई विना सांभाळले
स्वतः भाकरी थापून
खाऊ मुलांना घातले
अंगावर, खांद्यावर
खेळविले रातदिस
मुलांसाठी वडिलाचा
जीव होई कासावीस
स्वप्ने किती रंगविली
मुले होतील महान
काठी म्हातारपणाची
जपतील माझा मान
सारे उलटे घडले
स्वप्न कशाने भंगले
वृद्धपणी वडिलांचे
वाटे करून घेतले
भूक लागता पोटाला
सूना देईना खायाला
कुत्र्या पुढची भाकरी
खावी लागली बापाला
नको व्यर्थ फुशारकी
नको मुलांचा विश्वास
हित आपुले साधावे
घ्यावा शेवटचा श्वास