STORYMIRROR

Manisha Awekar

Abstract

3  

Manisha Awekar

Abstract

जीवाभावाची सखी

जीवाभावाची सखी

1 min
201

सखी माझी जीवाभावाची

अगदी शेजारी रहाणारी

गोड गोड गुपितांबरोबर

आवळे चिंचा बोरे देणारी


बालपणीची भातुकली

अजूनही मनी रुणझुणे

चवदार पदार्थ करुनी

सर्वांना प्रेमभरे वाटणे


बरोबरीने सखीसवे अभ्यास

आवडीने रात्री जागून केला

गुण मिळता हर्षित होऊनी

सखीसवे मेघनाद केला


शाळा काँलेजचे दिन कसे

फुलपाखरासारखे स्वच्छंदी

उडून गेले कापरासारखे

नोकरीच्या मिळाल्या संधी


यथावकाश लग्नकार्ये होता

दूर दूर सखे विखरुन गेलो

फोन मात्र सखीला नित्यनेमे

कधीही मैत्री नाही विसरलो


संकटकाळी धावून येई

प्राणप्रिय मैत्रीण माझी

अडचणी त्वरित दूर करोनी

मायेने सावरी जीवलग सखी


फोनवर नेहमी बोलताना

दोघींचेही डोळे पाणावती

तेवढीच मैत्रीणीची दृष्टभेट

दोघींची मने अतीव सुखावती


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Abstract