STORYMIRROR

अमोल धों सुर्यवंशी

Tragedy

1  

अमोल धों सुर्यवंशी

Tragedy

जाग येईल...

जाग येईल...

1 min
451

लाकडांचा मंडप सजवा

त्यावर हे नासके शरीर निजवा

थोपटवा रडा आरडाओरडा करा

कवटाळून हे मन

साथ सोडून धूरावर रडत असेल

आगीच्या चटक्यांनी शरीर होरपळत असेल

हंबरडा फुटेल गळ्यातून कंठ सुटेल

परत यावे याने एकदा हसून पहावे याने

कडू होता यांचा स्वभाव

गोडी मध्ये कळला नाही

अर्ध्यावर सोडून गेला म्हणून

रस्त्यावरून वळला नाही

रेडा येईल यमाचा

चल माझ्याबर दृष्ट माणसा

निरोप घेऊन जगाचा

चार दिवसांच हे जगणं

बारा दिवस सुतकाचे

एवढा वाईट होतो का मी

त्यामुळे देवाला नाही पुजायचे...


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy