STORYMIRROR

अमोल धों सुर्यवंशी

Abstract

4.0  

अमोल धों सुर्यवंशी

Abstract

अर्पण

अर्पण

1 min
228


हिन सोड वाहुरीच

मन रान काहुरीच

रचला हा दोष माझा

गुणगान दुश्मनाच


धग धग धगता देह

विजला हा गप्प गुमान 

होता शत्रू कोणी  आपलाच


मोर नाचे तो रानात.

भुके पोटी बाप्प राबे,

करपलेल्या त्या शेतात.

काय असा ठाव मांडावा,

नशिबानं, नशिबात.


हिन सोड वाहुरीच

मन रान काहुरीच

रचला हा दोष माझा

गुणगान दुश्मनाच


घर सार विकुरल

वाळविन पोकरल

देवाचा देव कळेल, 

मायेच्या या पदरात.


थक झालं हे जगणं

गाव सोडला नाही 

ठोकर खात जळतोय 

 अजुन उभा स्वर्गात.


हिन सोड वाहुरीच

मन रान काहुरीच

रचला हा दोष माझा

गुणगान दुश्मनाच


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Abstract