II आभाळ फाटले II

परतीचा पाऊस परतीच्या वाटेवर कोसळतोय

अंधाऱ्या रात्रीत एकटाच जोर लावून बरसतोय

सकाळचे स्वच्छ निरभ्र आकाश दुपारी होतेय काळेभिन्न

कडाडणाऱ्या विजांनी शेतावरच्या अन्नदात्यांचे मन होतेय सुन्न

माहीत नाही कमी दाबाचा पट्टा कि नक्षत्रांचा खेळ

दिशाहीन वारा आणि कोसळणाऱ्या धाराचा तरी कुठे बसतोय मेळ

कुणी म्हणतेय ढगफूटी तर कुणी म्हणतेय चक्रीवादळ

परंतु शेताच्या बांधावरती बसून दिसतंय फक्त फाटलेल आभाळ

नद्या, ओढे,नाले सर्व काही धावू लागले किनाऱ्याबाहेर

हातातोंडाशी आलेल्या पिकांना माहित नाही कोणाची लागलीय नजर

कोरडा कि ओला माहित नाही पण नेहमीच दुष्काळाचं सावट 

कोणाच्या आधारावर शेतकऱ्यानं ओलांडावी हि वादळाची वाट

आसमानी संकटाची नाही लागत कधीच चाहूल

परंतु भरल्या पिकांची मात्र होते नेहमीच धूळधाण

अन्नदाताच नेहमी भरडला जातो प्रत्येक वेळोवेळी

कधी नैसर्गिक संकटे तर कधी सरकारच्या धोरणांचा बळी

या निर्दयी पणाचा कुठे गोडवा तर म्हणे धरणे भरली

परंतु कुठे डोळ्यातील आसवेच आटेना कारण शेतीच वाहून गेली

माहित नाही हि निसर्गचक्राची थोरवी का महंती

परंतु वरूण राजाची मात्र वाढलीय भलतीच भटकंती

शेतकरी राजा आता नको करू पापरंपारिक नक्षत्रांची शेती

हा अवकाळी कधीही बरसेल आणि करील तुझ्या पिकांची माती 

बदलत्या हवामानप्रमाणे आपणच आता पिकांची फेररचना करू

कितीही आभाळ फाटलं तरी सरकारकडून नाही अपेक्षां धरू.