होऊ दाते

एक धान पेरलं तर

 त्याचं होतं हजार धान

 माणूस निसर्गापासून 

 कधी घेणार हे ज्ञान

 एक झाड लावलं तर

 फळ आणि सावलीदेतं

 माणूस त्याच्यापासून 

का नाही काही घेत 

मुंग्या एकत्रित येऊन  

मोठे वारूळ बांधतात

 संकट आलं की त्याच्याशी

 एकत्रितपणे भांडतात

 माणसे त्याच्यापासून का

 नाही थोडा बोध घेतात

 नेहमी घेते, होऊ नका

 कधीतरी होऊया दाते

 एकत्रित येऊन सारे

 वारू या संकटाते

वादळ झाली, पूर आला

 आली जगात महामारी

 एकत्रितपणे लढलो तर

 होऊ सगळ्यांना भारी