हास्याचे फवारे

अनुभवाच्या पायरीवर

खाचखळग्याच्या वाटेवर

आनंदाच्या गावात

 आठवणींच्या दृष्टिपटलावर ।।१।।

विनोदाच्या कारंज्यावर

मुक्त रमत गमत

स्वताने स्वताशीच

खेळत बागडत ।।२।।

कधी होत लहान

भुतकाळात हरवत

 सरत्या आठवणी हदयात

हसले हसवले जिवन जगत ।।३।।

स्वैर जगले ची पाहिजे

कुणी काही म्हणो

दिवस असे सरो

हस्याने दुख अपुले सारे विसरो ।।४।।