गुरुवार गुरुस वंदन करूया...!
गुरुवार गुरुस वंदन करूया...!
गु रगुरणारी पिढी आपली
रु सवे फुगवे सारे पचवून
वा टेल ते केले
र डणे कुढणे बाजूस सारून...
गु लदस्त्यात साऱ्या साठल्या
रु सल्या फुगल्या आठवणी
स माजातल्या कडू गोड अनुभवाच्या
वं दून गुरुस केल्या लीलया साठवणी...
द मदार बीज संस्कारांचे
न कळतच पाहा
क र्म धर्म संयोगाने मिळाले
रु जले लीलया जीवनात
या वर सांगण्यास काही ना उरले...
दोन दगडातील कपरी
पिढीच आपली सर्व जाणकार
नाही कोणता विकार
कधीच आपणा जडणार...
पाहिले सर्व जुने सारे
अंगिकारले तरीही नवे नवे
रचिले मनसुबे प्रगतीचे
जे जीवनास हवे हवे...
आता नाही काही न्यून
आले जरी डिजिटल युग
आम्ही सारे सज्ज आहोत
गिळून अपयशाचेही मूग...
येऊ दे जीवनात काही
जाऊ सामोरे पुन्हा जोमाने
दाखवू पचवून काहीही
पुन्हा पुन्हा आपल्या श्रमाने...
आहे कपारीचा जन्म
गुरू आमचा हा आम्हास
राहू उभे सदैव सजग समोर
ताठ मानेने जीवनात आजन्म...
अशक्य ते शक्य
आम्हीच करणार
सूर्यासही आम्ही पाहा
बोटावर लीलया आता धरणार....!
सुप्रभात...!