गारठलेली गझल
गारठलेली गझल
अंग शहारून देत... वावरला गारठा
तप्त मला गोठवून..ओघळला गारठा
मी इवल्या गारव्यास , मागवली सावली
मी नसलेला उगाच , पांघरला गारठा
ह्या ह्रदयाने म्हणून, बर्फ उरी ठेवला...
धावपळी वाढताच, अंथरला गारठा
बघत तिला...ऐकलेत...मी तर गाणे जुने
आणि विचारात शून्य , गोंधळला गारठा
वृक्ष पडे उन्मळून त्यावरती तो सुरा...
खच तुकड्यांचे बघून .. गारठला गारठा!

