अनोळखी वाट
अनोळखी वाट
अनोळखी वाटेवर चालताना
अडखळले तिचे पाऊल
समोर दूर पाहताना
लागली सख्याची चाहूल।
दिसता सखा दूर वाटेवर
पायांची गती वाढते
काट्या कुट्यांची वाट
अधिक तिला छळते।।
घनदाट तो काळोख
परीक्षा तिची पाही
पायांची गती वाढताना
तो रस्ता लांब होई।।
डोळ्याशी प्राण आले
तिचा कंठ आला दाटून
सख्याच्या आतुरतेत
घाम गेला आटून।।
अखेर वाट संपली
पाऊल तिचे थांबले
दोघेही एकमेकांच्या
मिठीत शांत विसावले