अभंगाचे डोई...

मांडतो शब्दांनी| दयेचा सागर ll

कोरडे आगार | मन त्याचे ll

अक्षराचे धन | रंजन करतो ॥

कुठेही चरतो | नित्यनामे ॥

वाहते उभार |जैसा येई पूर ॥

नवरंगी नारं | शब्दं दानी ॥

बहुरुप्या वाणी | रंगे पानोपानी ॥

लपवी निशानी | अंतरीची ॥

ऐैसे साहित्यीक | निपजले फार ॥

नाही जुडे तार | हृदयाशी ॥

जो तो रचियतो |डुकरा सारखा ॥

बांधतो द्वारका | नावासाठी ॥

परोपकार हा I गाथेचा पुरावा ॥

कवनी धरावा | फेर तैसा ॥

तुका न सांगे Iअभंगाचे डोई ॥

स्वतःचीच पोई | शिजवाया ॥

मायेचा पसारा Iआहे देह सारा॥

मानवा उद्धारा Iलिही एक ॥