പ്രിയ കവി
പ്രിയ കവി
ഗുരുവേ താവക തേൻതുള്ളി നുകരുന്ന
വണ്ടിണയായി മാറുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ
എങ്കിലും ഗുരുനാഥാ ഞാനോർക്കുന്നു
താവക അക്ഷര മുത്തുകളാൽ കൈരളി പെണ്ണിനെ
താലോലിച്ചതും കാവ്യമാലകൾ ചാർത്തിയതും
സഹസ്രക്കണക്കിനു ശിഷ്യ ഗണങ്ങൾക്ക്
അറിവിന്റെ തെളിവിന്റെ അക്ഷരാഗ്നി പകർന്നതും
മാമല നാട്ടിനവർ അഭിമാന കന്ദളമായതും
സിനിമാ ഗാന കുസുമങ്ങളാലും
തേൻതുള്ളി പോലുള്ള നാടക ഗാനങ്ങളാലും
ശ്രേഷ്ഠ ഭാഷയാം മലയാളിപ്പെണ്ണിനെ
പുളകമണിയിച്ചതും നെഞ്ചേറ്റി ലാളിച്ചതും
നാൽപ്പത്തൊമ്പതു അക്ഷര മുത്തുകളാൽ
മാമല നാട്ടിനു സൽകീർത്തി സമ്മാനിച്ച
താവക ഭാവനയുടെ ദീപ്തി ഞാനറിയുന്നു
എന്നുടെ കവി ഹൃദയത്തിൽ നിലാവായവ മാറുന്നു
കലാശാലയിലെ പ്രണയ വർണ്ണങ്ങൾക്ക്
നവ്യമാം ചാരുതയും തീവ്രതയുമേകിയ
താവക സങ്കീർത്തനങ്ങളെന്നും
കവിതയാം പെണ്ണിനു സിന്ദൂര തിലകമായ് മാറുന്നു
ഒട്ടേറെ വായിച്ചു ഗുരുവേ താവക
ഭൂമിയ്ക്കൊരു ചരമ ഗീതവും അക്ഷരവും ഉപ്പും
അഗ്നിശലഭങ്ങളും കോതമ്പു മണിയും പെങ്ങളും
ഒട്ടേറെവായിച്ചു....വീണ്ടും വീണ്ടും വായിച്ചു
ഒരുനാൾ മനുജർ തിരശ്ശീലയ്ക്കു പിന്നിൽ മറയും
അങ്ങുമാത്രം അവശേഷിക്കും അനന്ത -
വിഹായസിൽ ഒരായിരം പൂർണ്ണ തിങ്കൾ പോലെ