മുഖാമുഖം

കലികാലം വന്നു മുഖാമുഖം നിൽക്കവേ

മർത്ത്യജാതികളെല്ലാം വിരണ്ടുനിൽപ്പൂ.

പഴയകാലങ്ങളിൽ കുഴിച്ചുമൂടപ്പെട്ടതാം

നന്മയും സദാചാരവും ധർമ്മവും

കാരുണ്യവും ദയാദാക്ഷിണ്യങ്ങളും

സത്കർമ്മങ്ങളും നൽചിന്തകളും 

മനസ്സാംആൾമറയിൽവന്നുനിന്നു

കൊഞ്ഞനംകുത്തുന്നതു-

കാണുമ്പോൾമാന്യരേ നമ്മൾ എന്തു ചെയ്യേണ്ടൂവെന്നു തപിക്കുന്നൂ 

കാർമേഘം ഇരുണ്ടുകൂടീടുന്നു മനുഷ്യ-

ജന്തു ജീവജാലങ്ങളുടെആയൂസ്സിൻ

മാന്യതകൾക്കുമേൽ.

പ്രകൃതിയിൽ കുത്തിത്തിരുപ്പുകളു-

ണ്ടാക്കിയപകൽമാന്യരുടെചെയ്തികളെ-

ല്ലാമെന്തിനായിരുന്നെന്നുചോദിക്കുന്നൂ,

കാലചക്രത്തിൻ തൊന്തരവുകൾ

കല്പിതകാലിക ദുരന്തങ്ങൾ, മനസ്സിന്റെ

ഭയപ്പാടിൻ മിടിപ്പുകൾ.