കവചം
കവചം
സുരക്ഷിതമായി നീ സഞ്ചരിക്കുന്ന പാതയുടെ അടിസ്ഥാനമാണ് ….
അറിവിന്റെ മധുരഭോജനം സേവിക്കാൻ
അതിരുകളില്ലാതെ പ്രവേശിച്ച് ഭൂതകാലത്തിൽ
പെറ്റമ്മയുടെ വേഷം ധരിച്ചു …
ദുഃഖങ്ങളെ മറക്കുവാൻ ഞാൻ കഥകൾ സമ്മാനിച്ചു …..
തെറ്റുകൾ നീ പിൻതുടർന്ന് വേളയിൽ നന്മയുടെ പ്രതിരോധം സൃഷ്ടിച്ചു …
സമത്വത്തിന്റെ മൂല്യം അനുഭവങ്ങളിൽ
ഗ്രഹിച്ച് പുതുജീവൻ നീ മറന്നുപോയി ..
ഭയത്തിന്റെ മുഖമായി പിൻമാറിയെ സന്ദർഭങ്ങളിൽ …
സ്വന്തം വിശ്വാസത്തിന്റെ സ്വരം രൂപപ്പെടുത്തി ഈ രൂപം മറന്നു….
സൗഹൃത്തിന്റെ സമ്പാദ്യങ്ങൾ ജീവിത്തിൽ അനേകം ലഭിച്ചു
പക്ഷേ ഈ യുഗത്തിൽ എന്റെ വാക്കുകൾ മറന്നുപോയി
മൂല്യങ്ങൾ നീ തെരുവിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു സ്വയം ജ്ഞാനിയായി ….
സമത്വത്തിന്റെ നേത്രങ്ങൾ അഴിമതിക്കരങ്ങളിൽ തിരശ്ശീലയായി …
ഈ വിജയങ്ങൾ നിരാശയിൽ പ്രവേശിക്കാൻ
ഭൂതകാലത്തിന്റെ സ്മരണകൾ വേട്ടയാടും ….
പക്ഷേ ഈ കവചങ്ങൾ അതിരുകളില്ലാത്ത വഴിപാതകളാകും