વિરહ

કેમ ખબર નહીં, તમારી તરફ બહેકાવ 

તારી હયાતી તારા જ અજવાસમાં હું દેખાવ,

વગોળતા તારી યાદોને નહીં જોયો હોઈ મને

વગર તાપે પ્રતિક્ષામાં હરહંમેશ શેકાવ !

તે નશીલી સુગંધ ઝુલ્ફોની જાણે સુખ ચાદર

બસ ક્ષણે-ક્ષણ માણતો હું ક્ષણે-ક્ષણ ટેકાવ, 

શું નહીં કરી હોઈ કોશિશ યાદોથી ભાગવાની ?

જેટલો દૂર જાવ તેનાથી બમણો પાછો ફેંકાવ

શું બગડી જવાનું કોઈનાં જવાથી ? કહે લોકો

બસ અધૂરપનાં ઓછાયે પળ પળ ઘેરાવ,

પ્રણય સાથે જોડાયેલ દરેક સ્થળો આવતાં

આજ પણ ઘડીભર અશ્રુ સાથે ત્યાં ઠેરાવ !

બસ યાદશક્તિ બની અભિશાપ અમારે તો !

મૃત્યુ પર્યંન્ત પણ કદાચ તારી તરફ ખેંચાવ.