સૂકું ફુલ

મૃતપાય પાના અને અવશેષો વૃક્ષઓનાં,

લીટીઓનાં ઝુલા ઉપર શબ્દોને હું મૂકું !

છે કેવો આ શાશ્વત બગીચો મારો સખી,

જીવંત તો છે ફકત આ ફુલ તારુ સૂકું…

કોઈ પાને યાદોની સુનામીએ કરી તબાહી,

કોઈ પાને અધૂરી ગઝલોમાં જ્ઞાન પડ્યું ટૂંકું !

કર્યો કીચડ આંસુઓએ કોઈક પાને સખી,

સુઘડ તો છે ફકત આ ફુલ તારુ સૂકું…

ના સ્વાદ છે, ના સુગંધ છે, છે માત્ર કિંમત,

લેણ-દેણ શું કામની? ભલે સોનુ હોઈ કે રૂપું !

જેની હયાતીથી તંગ થાય નસો નાકની સખી,

તે સદા સુગંધિત છે ફક્ત આ ફુલ તારુ સૂકું…

અવશિષ્ટ છીએ હવે હું અને મારી કિતાબ,

જીર્ણ થઈ રહ્યું છે જીવન, ક્યાં છે કાંઈ છૂપું ?

તું નથી પણ તારી હયાતી બની તે હાજર સખી,

અખંડ તો છે ફકત આ ફુલ તારુ સૂકું…