તું ન આવ્યો..

તું ગયો એ પળને

મારા અંતરે મેં ધરબી હતી..

મારા હૈયાની ભીનાશે એમાં

વિરહની તાજી કુંપળ ફૂટી..

પણ.. તું ન આવ્યો..

લાગણીનું સિંચન કરી, ને

માવજત કરી મેં એને ઉછેરી..

નાની કુંપળ ને ડાળખી ફુટી,

ને એ પ્રતિક્ષા એક છોડ બની..

પણ.. તું ન આવ્યો..

કેટકેટલી વસંત મહોરી, ને

પાનખર આવીને ચાલી ગઈ..

કેટલાં ઉનાળાએ એને મુરઝાવી

ને કેટલાંય ચોમાસામાં એ નીતરી..

પણ..તું ન આવ્યો..

હવે એ પ્રતિક્ષા વૃક્ષ બની છે,

હવે એમાં ફૂલ નથી આવતાં..

જર્જરિત થઈ રહી છે એ..

એની ભીનાશ સુકાઈ રહી છે

હજી, તું ન આવ્યો..!!

લાગે છે આ વખતની પાનખર,

બહુ વસમી પડી છે એને..

બની શકે કે હવે ક્યારેય

વસંતની મૌસમ ન આવે..

એ ધરાશાયી થાય એ પહેલાં,

કાશ.. !! તું આવે......!?