તું છે મારી ત્વચા
તું છે મારી ત્વચા
પરપોટા જેવું છે મારું; તું છે મારી ત્વચા;
એકબીજાં સંભાળી લઈએ એકમેકની વ્યથા !
હું ફૂલું તો તું તરડાતી તું ભીંસે હું તરું;
વૃક્ષ સ્વયંને અનુભવું છું હે વીંટળાતી લતા !
પાણીથી યે પોત પાતળું તોય આપણું હોવું--
નાનકડી દુનિયામાં રહીએ આપણ બેઉં ખરાં !
કૃષ્ણ-સુદામા કોણ હશે એ જાણે છોને જગ;
બિન તાંદુલનો સંબંધ આપણે; આપણ સાચા સખા !
મટવાનું જ્યારે પણ થાયે મટવાનું સંગાથે--
ધૂણી ધખે જ્યાં પ્રણય-મંત્રની એજ આપણી જગા !