તો કેવું

યુગોથી રમે આ જગ ધરી વેર ઉન્માદોભરી

પ્રેમ છલકાવું સુખ સદા હું તો કેવું ?

ભલું થાય સૌનું છે એમાં જગભલાઈ

સરે ભાવ હૈયે નીત શાણા તો કેવું ? 

ભલે ને મળે થોડુંજ પણ હોય હિતકારી

સંતોષ ઉરે ઠારેજ  શાતા તો કેવું ? 

અવરનાજ દુઃખે જો અનુભવાય એ દુઃખો

બને ધર્મ સાચો એજ સૌનો તો કેવું ? 

રમે કોડ મનમાં થાવું તો પુષ્પ રે થાવું

મળે ભાગ્ય દેવા ફળજ આ જન્મ તો કેવું ? 

વિધાતા થઈ જાયે જ આ જીંદગી ઝરણું

સજાવું  હૈયે લીલુડી ભાત તો કેવું ? 

રમું માત જેવું આ જગે આશિષે તારા

ખુશ હું અને ખુશ ઉપરવાળો જ તો કેવું ? 

મળે ભાગ એવા ‘દીપ' વૃન્દાવને વિહરી

પરમ પ્રેમમાં ગોપી સમ થવાય તો કેવું ?