તડકો

મેઘધનુષી પરિધાન ધારણ કરી તડકે ટહેલું તો;

અંતરના અહેસાસને કોકિલ ટહુકા ચુંબન કરે !

પછી ગુલમહોરને નિરખીને ખિલેલો; આ ટાઢો તડકો,

જોને, એ અસ્તિત્વમાં ગરમા ગરમ જોબન ભરે !

ગરમાટામાં ગરમાટો કહે છે કે ગરમીને કાપે;

તને નિરખું, ને વજૂદ મારૂં એમ આ કુંદન બને !

ક્યાં વિસામો છે યાતાયાતનેય, હાંફેલી સડક પર;

ભર બપોર એ ઉંઘેલી આળસમાં પણ યૌવન ભરે !

પછી તો બળબળતી એક ક્ષણે, તારું આ એક સ્મિત;

શિતળતાની લહેર, તારા એક ગાલનું ખંજન બને !

છોને હોતી ઋતુઓ અહીં કોઈ પણ; તું છે તો "પરમ",

"પાગલ" બનાવીને, મને જોને તું કેવું અનુકૂલન કરે !