તડકો
તડકો


મેઘધનુષી પરિધાન ધારણ કરી તડકે ટહેલું તો;
અંતરના અહેસાસને કોકિલ ટહુકા ચુંબન કરે !
પછી ગુલમહોરને નિરખીને ખિલેલો; આ ટાઢો તડકો,
જોને, એ અસ્તિત્વમાં ગરમા ગરમ જોબન ભરે !
ગરમાટામાં ગરમાટો કહે છે કે ગરમીને કાપે;
તને નિરખું, ને વજૂદ મારૂં એમ આ કુંદન બને !
ક્યાં વિસામો છે યાતાયાતનેય, હાંફેલી સડક પર;
ભર બપોર એ ઉંઘેલી આળસમાં પણ યૌવન ભરે !
પછી તો બળબળતી એક ક્ષણે, તારું આ એક સ્મિત;
શિતળતાની લહેર, તારા એક ગાલનું ખંજન બને !
છોને હોતી ઋતુઓ અહીં કોઈ પણ; તું છે તો "પરમ",
"પાગલ" બનાવીને, મને જોને તું કેવું અનુકૂલન કરે !