શોધજોને !

બારસાખે સાવ લીલું એક તોરણ શોધજોને,

ઝેર નેં ઝાંખું પાડે એવું એક મારણ શોધજોને.

લાગણીનાં તાંતણેથી બાંધ્યા છે આ સંબંધો,

તોય તૂટે કેમ તેનું એક કારણ શોધજોને.

આમતો આ પાઠશાળામાં બધું મેં શીખયુ છે,

શીખવી દે હેત એવું એક ધોરણ શોધજોને.

જોઇએતો આ હિરા મોતી ઝવેરાતોને લઈલો,

ને સમય માંથી જરા આ બાળપણને શોધજોને.

કોણ જાણે માનવીનાં કેટલા છે આ ચહેરા,

બોલવું તીખું ભલે પણ મનનું ગળપણ શોધજોને

વાયરો વાયો ઠંડો નેં આ ઠરી ગઈ લાગણીઓ,

હુંફ આપે ભીંતરેથી એવુ બળતણ શોધજોને.