સાવ એક પળ

સાવ હારી થાકીનેય હજુ જીવવાનું બળ છે;

ધીરો લાગણીનો પ્રવાહ તોય અવિચળ છે!!

વરસે છે મૃગજળ, પ્યાસાની આંખોથી;

એને ખોબે જિલવાની આશ પ્રબળ છે!!

છલકે છે આશાઓ પાળ બધી તોડીને;

શ્વાસોનું જીવન તોય સાવ એક પળ છે!!

ભડકે બળેે છે ઉભું યાદોનું જંગલ લીલું;

સ્મરણમાં રહ્યું હવે સાવ સૂકું ખળ છે!!

સુગંધ વેરાય ભીની ગુલાબની હાથોથી આ;

ને લાલ ટશિયાનું ફૂટવુંય કેવું અકળ છે!!