હજુ જીવે છે!!
હજુ જીવે છે!!
પાંદડે પાંદડે ઉગીને ઝાડ ઉભું થઈ રહ્યું છે;
હર ખીલતી પાંદડીઓમાં યૌવન મલકી રહ્યું છે!!
જેમ જેમ ખીલતી ગઈ વસંત આખાય ઉપવનમાં;
આળસ મરડતું જીવન ઝાડમાં મહેંકી રહ્યું છે!
લ્યો! આવી રહ્યા છે પંખીડાઓ તરણાં લઈને;
માળામાં એમ ઘર કેવું કોઈનું બંધાઈ રહ્યું છે!!
એ ઢળતી સાંજે પણ મેળાવડો ઉમટી ગયો ત્યાં;
વધી રહ્યો છે કલબલાટ, ને જીવન સ્પંદી રહ્યું છે!!
પોષાઈ રહ્યું છે જીવન કણ-કણનાં ચણથી;
આવતીકાલનું સપનું હરપળે આકાર લઈ રહ્યું છે!!
ગડગડાટ પણ આવી જાય છે ભીંજવવા માટે;
આખુંય ઝાડ તરબતર થઈ તરોતાજા બની રહ્યું છે!!
પાણીની હર બુંદે સીંચ્યું છે એને નવજીવન;
નસેનસમાં જાણે નવું રક્ત હવે ધબકી રહ્યું છે!!
ત્યાં આ ઠંડોગાર પવન પણ જો ને વા-વા લાગ્યો;
ને આ શું? પાંદડાઓનું જીવન મરી રહ્યું છે!!
થઈને પીળું કેમ આમ બટકી જાતું હશે એ;
હજી થોડાંક 'દિ થી જ તો ઝાડમાં ઉછરી રહ્યું છે!!
આવા કાંઈ કેટલાંય પાંદડાઓને જન્મ દીધાં છે;
ને પાંદડાંઓના મોતનેય સતત જોઈ રહ્યું છે!!
એક ઝાડ છે લાગણીઓનું, જ્યાં ઈચ્છારુપી પાંદડાઓ છે;
ને પાંદડાંઓ તૂટે ત્યારે, એ ઝાડ આખું બટકાઈ રહ્યું છે!!
ને એમ બટકતું-બટકતું, અટકતું-અટકતું હજુ જીવે છે;
લાગણીઓ સુકાઈ જાય ત્યાં ઈચ્છારુપે ફરી કાંઈક ફૂટી રહ્યું છે!!