રંજ
રંજ
શાનો છે ઉદ્વેગ આટલો બધો ? જે સમય ગયો તે ગયો !
એના ના મળવાનો ખેદ શું ? જે જવાના જ હતા, ગયા !
હવે સ્મરી દુઃખી કેમ થા ? યાદ ને તો આવવાનું છે તે આવે !
કેવો ગુસ્સો ? કેવી ફરિયાદ ? જૂદાં થવાનું જ હતું તો થયાં !
એમાં ક્યાં કોઈ છે દગાબાજ ? જુદાઈ તો લખાયેલી જ ને !
જીવન પુસ્તક સમાન છે, વંચાઈ જાય તો બાજુએ મૂકાય !
નિંદરમાં આવેલું શમણું હતું, આંખો ખુલીને બસ ઉડી ગયું !
જીવન એક વૃક્ષ, પાનખર તો આવે ને પાન પીળું થઈ જાય !
ફરીથી ખીલ ફૂલ માફક જે થવાનું હતું એ થઈ ગયું હવે શું !
ના માર બૂમ-બરાડા, કાન ક્યાં છે હવે તને સાંભળવા માટે !
ને હવે આમેય ક્યાં કોઈ પાછું વળીને આવી શકે એમ છે ?
એટલી પણ ખરાબ જીંદગી નથી માટે રંજ ના કર આટલો !
