STORYMIRROR

ચૈતન્ય જોષી

Tragedy

4  

ચૈતન્ય જોષી

Tragedy

દુકાળ

દુકાળ

1 min
140


અવની ઉપર આવ્યો ધરીને જોગી વેશ જટાળો,

આણ ફેલાવી દશે દિશાએ વરતાવે એ કેર કાળો,


લીલી ચાદર ધરિત્રીની એણે દીધી ક્રોધ કરી બાળી,

આગમન એનાં થયાં ત્યાં તો સૂની દિશાઓ ભાળી,


જળરાશિને હરી ગયો એ મેઘ કરતોને કંજૂસાઈ,

ત્રાહિમામ હરકોઈ પોકારે જળની તાણ છે ભાઈ,


મૂંગા પશુ મોતના શરણે માનવને પણ અકળાવે,

પૂછ્યું શું છે નામ તારુ? દુકાળ મુખથી એ કહાવે.


Rate this content
Log in

Similar gujarati poem from Tragedy