ખોવાયુંં તે ખોળી લઈએ

ખોવાયુંં તે ખોળી લઈએ,

જીવનને ઝબકોળી લઈએ.

ડાળે ડાળે લચી પડેલા,

તડકાઓને તોડી લઈએ.

સીમની સાથે સગપણ જૂનું,

જાતને પાછી જોડી લઈએ.

ડામર નીચે ધરબાયેલાં,

પગલાં પાછા દોડી લઈએ.

મારું-તારું હોય શું એમાં ?

પથ્થરને ઉછાળી લઈએ !