નામ
નામ
પાંજરાનાં પંખી ને પાંખો શું કામ લાગે છે
વિરહનું કારણ મને નસીબનું ફરમાન લાગે છે,
સ્નેહથી પલાળેલા કાગળ કોરા પડી ગયા
આંખમાં આંસુ નથી છતાં ભીનાશ લાગે છે,
ભીડમાં સંતાઈ ને નીકળે છે
છતાં તને નજર મારી લાગે છે,
ક્યાંક આવી ને તને ઓળખી ના લઉં
એટલે અપાતી ખોટી ઓળખાણ લાગે છે,
દુનિયાની દરેક વાર્તા મેં વાંચી પણ
શું અધૂરી વાર્તા ને પણ પૂર્ણવિરામ લાગે છે,
સાફ દેખાવા લાગ્યો મિલનનો રસ્તો
તો કદાચ મારી આંખ મિચાણી લાગે છે,
કંઈક તો હશે આ પ્રેમમાં મારા
કે હજુ તારા નામ આગળ મારુ નામ લાગે છે.