મોત સાથે એક સંવાદ

મોતને તો મૃગજળની જેમ છેતરવી છે,

યાદ એને કાયમી રે એમ વેતરવી છે.

જીંદગીના વૃક્ષ પર ઉંધઈ બની બેઠી તું,

તુજ નેં લક્કડખોદ રૂપી ખૂબ કોતરવી છે.

કેટલાંઓનો ન જાણે જીવ લીધો છે તે,

એ અભાગણ તને હળ સાથ જોતરવી છે.

ક્યાં હું ચિત્રકાર છું જાગી છતાં ઉત્કંઠા,

કે છબી તારી કબરમાં એક ચીતરવી છે.

બાગ મારો જે મરુભૂમિ તે બનાવી દીધો,

હીણભાગી તુંજ પાસે એ ચર્ચા કરવી છે.

તું બધાને સુવડાવે ધૂળમાં જાણું છું,

તોઈ તારી સાથ મારે બાથ તો ભરવી છે.