મહોરૂ

ચહેરા પર મહોરૂ પહેરી ફરે છે,

માણસ કયાં ઈશ્વરથી ડરે છે !

મીઠાં બોલ બોલે એ મુખ પર,

પીઠ પર એજ કૂથલી કરે છે,

આગળ ચાલીને ના ઝાલે હાથ,

પાછળથી પગ જરૂર ખેંચે છે,

વખાણનાં વહાણે ન ચઢો કદી,

ભાર એનો મઝધારે ડૂબાડે છે,

પારકાં શું જાણે દર્દ કઈ વાતનું,

દુઃખતી નસ પોતાના દબાવે છે !