મેઘધનુષ

તારી હથેળીમાં ઝાઝા મ્હેંકતા ફૂલો હશે,

એમ વિચારીને જ હું પતંગિયું થઈ આવી !

પણ તારી સૂની હથેળીઓ જોઈ, ચૂમીને,

હું મારા મબલખ રંગો એમાં ભરી આવી !

તારી માસૂમ ગુલાબી ફૂલ'શી હથેળીઓના

સ્પર્શ થયા ને બસ આ સ્પંદન રણઝણ્યા,

મારું મન ભીની હવા સંગ લહેરાતું, સરકતું, 

ભમ્મર વાદળ બની ઝરમર વરસતું વહેતું'તું.

તને જોઈને બસ એવું જ લાગે કે જાણે,

કેવો વાસંતી વૈભવ ચોતરફ છવાયેલો છે !

ફૂલોની માદક સુગંધ વિખરાતી હતી અને,

પેલાં શબનમના ટીપાં મને ભીંજવતા હતા !

અંતરમાં છલકતી એ લાગણીની ભીનાશને

તારા પગરવનો ભીતરમાં છે મીઠો અહેસાસ !

ને તારી આંખનું અમૃત ને અધરોની મીઠાશ,

રંગોથી ફેલાતી અંગોમાં વાસંતી સુવાસ છે.

તારી સમીપેથી એ મૌન યાદોમાં વિહરતી,

પાછી ફરી જોઉં છું તો અહાહા.. આ શું ?

મારી બેરંગ એકલતાના આખા આકાશમાં,

અચાનક સપ્તરંગી એ મેઘધનુષ ખીલ્યું'તું.