મૌન જેવું બસ હવે વર્તાય છે
મૌન જેવું બસ હવે વર્તાય છે
મૌન જેવું બસ હવે વર્તાય છે,
બે શબદ ક્યાં બોલવાના થાય છે,
અંતરે પલતી વફાની આરજુ,
રુહ કિંતૂ દરબદર ભટકાય છે,
આંખડી દીદાર ની પ્યાસી બની,
ચાહ ભીની ભાવના છલકાય છે,
ભીતરે રાચે મિલન ની ચાહના,
દુર થી મનમાં હજું મલકાય છે,
પગ રવોની રણઝણાહટ ગુંજતી,
ને નજર થી ના કશું દેખાય છે,
આયખું જેના ભરોસે રાચતું,
એજ વાતે મન ભલું રીબાય છે,
સાથ માસૂમ પામવા આશા રહી,
પણ જગત માં ક્યાં ચહેલું થાય છે.