કારણ મળે નહીં,

વિધી વિધાને ચાલવા કારણ મળે નહીં,

સોચે વિચારે જે કદી પાવન બને નહીં,

મોઘી બની છે કેટલી જીવન જણસ હવે,

કિંમત વધારે આપતાં દામન ભરે નહીં,

જ્ઞાને વરેલાં ભારનું ડા'પણ કહી રહ્યું,

છુટી પડેલી જિંદગી બાંધી રહે નહીં,

ચાલો ફકીરી વેશમાં ઘર ઘર તપાસવા,

ટુટી રહેલાં ભાવની સમજણ પડે નહીં,

માથે ધરીને રાખતાં ભાવો નવા નવા ,

માસૂમ તપેલાં સૂરજે શાતા વળે નહીં.