માવડી તને પ્રણામ

તારા શ્વાસે તો અમારુ આ ધબકતુ ઘર હતું મા,

સુખી છાલકથી છલોછલ આંગણે સરવર હતું મા.

ધોમધખતા સૂર્ય શાપિત ગ્રીષ્મમાં છાંયો હતી તું,

વહાલનું વાદળ વરસતું શ્રાવણી ઝરમર હતું મા.

દુ:ખમાં પણ શાતા મળતી : કેમ કે તું તો હતી ને ?

તારી ટેકણ લાકડીથી જીવતર પગભર હતું મા.

યાદ આવે છે મને હાલરડા ને જાગી જવાય છે ;

સ્વપ્નમાં તારુ મલકતું મુખડુ મનહર હતું મા.

જિંદગીના દાખલાઓ ખુબ સારી રીતે ગણ્યા ;

જીંદગાનીનું ગણિત રસભર અને સરભર હતું મા.