માણસો ઓળખાતા નથી

લગાગા લગાગા લગાગા લગા

દરદ ચારણીએ ચળાતાં નથી,

દુ:ખોનાં મહેલો ચણાતાં નથી,

દરદ જિંદગીનાં નકામા નથી,

દુ:ખોનાં હિસાબો ગણાતાં નથી,

મળે દોસ્તો તો રહો મોજમાં,

દુ:ખો દોસ્તીમાં ગવાતાં નથી,

કરે જાતનાં દર્દની વાત જે,

સભામાં એ માણસ છવાતાં નથી,

નવા રોજ રૂપો ધરે એટલે,

અહીં માણસો ઓળખાતા નથી.