ક્ષત ગુલાબી

બાળપણની જવાબદારી લાચારી થઈ ફૂટે છે,

કોણ અહીં આવી ને આંસુ લૂછે છે ?

જિંદગી ક્યાં માણી ? ત્યાં વેદના ફૂટી છે,

સલાહ સૌ કોઈ સહકાર ક્યાં આપે છે !

દુનિયા કેટલી રંગીન એ સઘળું જાણે છે,

માણે ક્યાંથી મલાલ પીઠ પર જવાબદારી છે,

દર્દ પીડાને પણ ખુમારીથી અકબંધ રાખી છે,

બચપણે ચહેરા પર જુવાની સાધી છે,

'રાહી' ઉંમર નાની તો શું ? સુખની લિલામી છે,

કાંટાની નથી પરવા અહીં ક્ષત ગુલાબી છે !