કોરું ચોમાસું

કોરું કટ્ટ હૃદય કેમ મનાવે ચોમાસું,

કરું યાદ તને ત્યાં જ આવે આંસું,

વરસાવે અવિરત વરસાદ આંખો,

રહી જાય છે અંતર તારાંથી ખાસ્સું,

ઘેરાઈ ગયેલાં વાદળોને કહું છું હું,

અંધારાથી દૂર હવે કેવી રીતે નાસું ?

ભીંજાયું હૈયું છતાં તરબોળ ન થયું,

તમારાં દર્શન કાજે મન થયું પ્યાસું,

તમે જીતી ગયાં છો એનું દુઃખ નથી,

મેં ફેંકેલું હતું, અવળું પડ્યું એ પાસું !